Nie jest możliwie stosowanie klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania (tzw. GAAR – General Anti-Avoidance Rules), która wprowadzona została do polskiego porządku prawnego z dniem 15 lipca 2016 r., do działań podatników podjętych i korzyści uzyskanych przed tą datą.
Potwierdza to wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 stycznia 2022 r., sygn. III SA/Wa 1873/21 potwierdzając jednocześnie, że w 2016 r. mamy do czynienia z dwoma reżimami prawnymi, tj. przedklauzulowym i poklauzulowym.
Warszawski WSA wskazał, że należy rozróżnić dwie sytuacje:
jeżeli zarówno czynności zmierzające do uzyskania korzyści podatkowej jak i sama korzyść miały miejsce przed wejściem w życie klauzuli (a najpóźniej w samym dniu jej wejścia w życie) oraz
gdy czynności miały miejsce przed tą datą, natomiast korzyść uzyskano już po.
W pierwszym przypadku nie można zastosować klauzuli, gdyż stanowiłoby to naruszenie zakazu retroaktywności prawa.
W drugim natomiast klauzula znajduje zastosowanie w zakresie, w jakim po 15 lipca 2016 r. została uzyskana korzyść podatkowa, co nie stanowi naruszenia zakazu retroaktywności prawa, lecz jest odzwierciedleniem retrospektywności prawa, czyli sytuacji, gdy nowe przepisy stosuje się do sytuacji zastanych w momencie ich wejścia w życie. Wyrok nie jest prawomocny.
Comments