Przy stosowaniu przepisów dotyczących klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania (art. 119a Ordynacji podatkowej) istnieje wyraźna granic czasowa. Tym samym, czynności dokonane przed wejście w życie klauzuli tj. przed 15 lipca 2016 roku nie mogą być ocenianie pod kątem zastosowania art. 119a Ordynacji podatkowej.
.
W konsekwencji, do czynności, które miały miejsce przed 15 lipca 2016 roku., przepisy klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania nie mogą mieć zastosowania, nawet jeśli korzyść podatkowe wystąpiła już po 15 lipca 2016 roku. Dla każdej czynności można ustalić konkretny moment, datę jej dokonania. Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania będzie stosowana do każdej czynności stanowiącej unikanie opodatkowania dokonanej pod rządami ustawy. Istotne będzie, kiedy, tj. przed, czy po wejściu w życie ustawy, nastąpi dokonanie czynności. Moment jej przygotowywania nie ma żadnego znaczenia dla stosowania ustawy. Tak samo bez znaczenia jest, czy czynność stanowiąca unikanie opodatkowania została poprzedzona innymi czynnościami i ile ich było.
Wyrok NSA z 25 listopada 2021 r., sygn. II FSK 670/19
Comentários